دیادیا ... علی ربیعی و کوچه پس کوچه های کودکی

---

  یک

---

بازی نقاشی های فرشته دیشب برگزار شد  

کوچه پس کوچه های کودکی را حتما ببینید .  

من هیچ وقت نقاشیم خوب نبوده است

توی مدرسه با حسرت ٬ نقاشی دوست هایم را نگاه می کردم 

حالا هم نقاشی  بچه ها را با غبطه تماشا می کنم 

به هر حال هیچ وقت توی نقاشی استعداد نداشته ام  و برای این بازی هم

فکر نکنید کودک درونمان احساسش را رها کرده است نه!

خودمان کلی زور زده ایم که این شده است   

ظاهر و باطن ٬ این نقاشی ماست :  

بیرق جوگیریات را همچین با قدرت در اهتزاز قرار داده ایم و داریم زور می زنیم برای خودمان 

و ظاهرا خیلی هم خوشحال به نظر می آییم ارواح عمه حبیب باقالی 

پیرهنمان سه تا دکمه دارد قد نعلبکی و آن چهارمی هم دکمه نیست نافمان است جای برادری 

این تصویر کودک درونمان آمده بود توی خیابان برای ولگردی  و اغتشاش 

که یکهو چشمش  خورد به یک خانوم خانومای خوشگل و جیگر :  

-

- 

 

یک دل نه صد دل عاشقش شد یکهو 

عاشق قرمزی روی لبهایش  

عاشق گیلاس های روی گوشش  

عاشق گیسوی پریشانش

به هر حال با دیدن این بانوی محترمه مکرمه  

دل از کف رفت و بیرق از دست فتاد آنچنان که زان پیش هیچ کس چونان بیرقی نیفکنده بودی 

والسلام . . .

---

دو  

---

علی آقای ربیعی گل پسرِ پسر خاله محسن باقرلو است . 

و براستی که گل پسر آقایی است .  

حالا که محسن خان باقرلو برای معرفی او دست دست می کند  

اینجانب به جهت خود شیرینی نزد خانواده های باقرلو و ربیعی و وکیلی و سایر وابستگان مربوطه هم که شده آستین بالا زده و اینکار را انجام می دهم .

علی آقا  مهرماه امسال می رود کلاس سوم راهنمایی 

وبلاگ مطالب علمی را دوست دارم 

و بیشتر از اینکه از مطالب جالبش لذت ببرم از دقت نظر و علاقه علی آقا لذت می برم 

که با چه وسواسی مطالب را گلچین کرده و برایشان زحمت می کشد 

کار علی وقتی ارزشمندتر به نظر می آید که او را با همسن و سالهایش مقایسه می کنیم . 

نوجوانهای همسن و سال او به جای اینکه وقتشان را به خواندن وبلاگ بگذرانند 

ترجیح می دهند که با کامپیوتر بازی کنند یا توی چت دنبال دوست بگردند . 

در هر حال تبریک میگم به پدر و مادر علی به خاطر داشتن چنین پسر گلی 

و برای علی آرزوی موفقیت های بزرگ دارم ... 

---

سه  

---

این پست دیادیا بوریا  را خیلی دوست دارم ...