خانوم میم همیشه می خندد اما ...

پلان اول  

طبق معمول هفت شنبه ها ٬ خدا آمده بود طبقه هفتم بهشت و نشسته بود پشت میز دفتر تمام شیشه ایش در پنت هاوس برج مراقبت و داشت روزنامه می خواند و پیپ می کشید که یکهو چشمش خورد به نامه ای که روی میز گذاشته بودند .  

البته خدا به همه چیز عالم است و محتویات نامه را می دانست اما برای سرگرمی هم که شده پاکت نامه را باز کرد و متن آن را با صدای بلند خواند . جمعی از پیر فرشته های از خود راضی طبقه هفتم ٬ همانهایی که روزگاری سوگلی های درگاهش بودند ولی حالا دیگر از بر و رو افتاده بودند و هیچ و حور و قلمانی عاشقشان نمی شد شکایتنامه ای برایش نوشته بودند .

نامه که تمام شد خدا آهی کشید و با صدای بلند گفت : خانوم میم را صدا کنید ...

پلان دوم   

میم با یک چمدان سفید رنگ  ایستاده بود لبه پرتگاه ملکوت  

خانوم شین او را محکم بغل کرد و گفت : آخه چرا ؟ صد بار بهت گفتم خدا ما را آفریده  که براش دولا راست بشیم و عبادتش کنیم اما گوش نکردی ... 

صد بار بهت گفتم این فرشته هایی که دست می زنند و تو برایشان می رقصی چشم دیدنت رو ندارن و یه روزی بالاخره زیرآبت رو می زنن اما گوش نکردی ...  

خانوم میم در حالیکه داشت گریه می کرد به شین گفت :   

یادت نره ساعت ۲۵ باید قرصهای خانوم الف را بدهی 

یادت نره به گلهای توی حیاط آب بدی  

یادت نره دونه گنجشکا رو بریزی براشون  

یعد خانوم شین را بوسید و برای خدا که داشت از پشت شیشه برج مراقبت تماشایش می کرد دست تکان داد و پرید پایین  

آنروز خدا برای خودش یک جعبه دستمال کاغذی آفرید ... 

پلان سوم  

خانوم میم نشسته بود توی حیاط  و داشت زار زار گریه می کرد  

همه فکر می کردند برای همکارهایش گریه می کند که تازه اخراج شده اند 

اما خانوم میم داشت برای مسافرکشی گریه می کرد که قرار بود تا ده دقیقه دیگر تصادف کند  داشت برای پرنده ای گریه می کرد که فردا بچه های کوچه او را با تفنگ بادی می کشند .  

داشت برای مادربزرگی گریه می کرد که آن طرف شهر توی خانه سالمندان دلش برای نوه هایش تنگ شده بود . 

خانوم میم خیلی وقت بود که آدم شده بود  

اما اپراتور ملکوت فراموش کرده بود حافظه فرشتگی اش را دیلیت کند . 

هرکس که یکبار خانوم میم را دیده باشد تصدیق می کند که او با همه آدمهای زمین فرق دارد . 

شاید خودش یادش نیاید ولی بی شک یکروزی از آسمان افتاده است این پایین

او شبیه آدمها نیست 

مطمئنم یک جفت بال توی کمد خانه اشان قایم کرده است و بعضی وقتها که دلش می گیرد  

می رود آنها را تنش می کند و توی آسمان اصفهان پرواز می کند و با گنجشکها آواز می خواند 

خانوم میم توی دلش برای غصه همه آدمهای جهان جا دارد 

خانوم میم  را اشتباهی فرستاده اند روی زمین  

اگر پریده است پایین می خواسته دل نیوتن را نشکند لابد

می خواسته یاد خدا بیاندازد که هفت طبقه برای بهشت کافی نیست  

خانوم میم همیشه می خندد اما توی دلش دارد برای همه آدمهای زمین گریه می کند ...  

تولدت مبارک خانوم میم 

-