نمایش ترومن من
-
امروز صبح اومدنی سر کار شباهت عجیبی بین خودم و جیم کری در فیلم نمایش ترومن دیدم .
این فیلم یکی از زیباترین فیلمهاییه که دیدم و شوک وسط داستان از اون شوک های به یاد موندنی سینما ...
جایی که جیم کری می فهمه همه زندگیش از همون بدو تولد گرفته تا بزرگ شدنش ٬ اولین عشقش و اولین بوسه اش همه و همه توسط دوربین های تلوزیونی تحت نظر بوده
وقتی می فهمه شهری که توش زندگی می کنه در حقیقت یک استودیوی بزرگه با ۲۵۰۰ دوربین فیلمبرداری و تمام آدمهای دور و برش در حقیقت سیاهی لشکر هایی هستند که دارند توی فیلمی بازی می کنند که خودش ناخواسته بازیگر نقش اولشه ...
اینکه حرکت آدم های اطراف انگار عین یک الگوریتم از پیش تعیین شده داره هر روز و هر روز اجرا میشه و اگر کمی دقت داشته باشی میتونی حرکت بعدی آدمهای اطرافت رو پیش بینی کنی
حقیقت تلخی که ترومن در فیلم باهاش روبرو میشه اینه که انگار اختیاری نسبت به زندگیش نداشته و تمام حوادث بزرگ و کوچیک زندگیش از غرق شدن پدرش در دریا گرفته تا افتادن یک پروژکتور از آسمون تو روز روشن همه و همه سناریوی یک کارگردان تلوزیونیه که داره فیلم زندگیش رو صحنه به صحنه و مو به مو کارگردانی می کنه ...
امروز صبح اومدنی سر کار ٬ الگوریتم تکرار شونده زندگیمو که بعضی اوقات به طرز مسخره ای قابل پیش بینی میشه مرور کردم .
ساعت ۶:۵۰ دقیقه صبح بیدار باش
دختر بچه مدرسه ای سر کوچه که همیشه روی پل وای میسه
نه یک سانتیمتر اینورتر نه اونورتر
سطل آشغال و بیرون انداختن زباله ( شما لطفا با فرهنگ باشید و شب اینکار رو بکنید )
پیاده شدن مهربان در ایستگاه مترو
رادیو جوان
دختر خانمی که کیف پولش را سایبان می کند
و همیشه سر دوربرگردان سر خیابان شیوا می ایستد
گداهای پاکستانی بعد از میدان سپاه که همیشه درست زمانی که من به آنجا می رسم در حال عبور از عرض خیابان هستند .
پسر مدرسه ای های قبل از معدن شن که دارند از پل عابر پیاده رد می شوند .
پل جاده قدیم که درست وقتی به آن می رسم رادیو جوان با لهجه مشهدی و ترکی و جنوبی جمله :(( جوان ایرانی سلام )) را تکرار می کند .
همان مسیر ٬ همان زمان همیشگی و حتی همان آدم های همیشگی
گاهی زندگی انقدر یکنواخت و تکراری می شود که دلت هوای یک اتفاق می کند
حتی شده از نوع نه چندان خوب ...
+ تولدت مبارک جزیره
++ دوستانی که فایل صدایشان را امروز فرستادند :
وانیا - دل آرام - دنیز - گل گیسو - کوشالشاهی
+++ الهام هم به بلاگ اسکایی ها پیوست .
جزئیات شرکت در بازی صوتی شب یلدا
دلم خواست این فیلمو ببینم پس نمیخونمش پستو!
سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام
دارم به اون فیلم
خب کادو چی میدین؟
وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااای من عاشق اون فیلمم. یعنی خداااااااااااااااااااااست.
اینقدر برام موضوعش جالبه که نمیتونی درک کنی. یه حس اینجوری:
ولی خب فک کنم زیاد تشبیه مناسبی نباشه هاااااااااااا مثلا میتونیم زندگیمونو به یه فیلمی تشبیه کنیم که هرروز صبح که طرف بیدار میشد دقیقا یه سری کارا براش تکرار میشد،اسم فیلمشو یادم نیست ،همونیکه طرف همه چی یادش میرفت بعد کارای هرروزش شبیه هم میشد. شاید بشه به اون تشبیهش کرد.هوم؟
ممنون بابت تبریک اقا بابک جان
دوستان مدیونین اگه دست خالی بیاین
خلاصه دیگه من نگم دیگه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
واقعن فیلم قشنگیه-
چقدر زندگیمون بعضی وقتهاشبیه ترومن میشه-
کاش مث ترومن شجاع بودیم-
متاسفانه زندگی همه گاهی وقتها همینقدر تکراری و خسته کننده میشه و انشا... با اتفاقات خوب متفاوت شه
نگو حتی نه چندان خوب،خدا کنه همیشه اتفاقهای خیلی خوب باعث تغییر تو زندگی همه بشن،کافیه یک روز ده دقیقه دیرتر بیدار بشی دختر بچه دیگه رد شده از پل مهربان شاید به مترو بعدی برسه،دختر خانومه شاید تاکسی گیر آورده باشه و ... ولی آشغالها فرقی به حالشون نداره ده دقیقه اینطرف و اون طرف
میبینی پس ثانیه ها فقط برای آشغالها بی اهمیتن احساس میکنی گاهی باید قدر این یکنواختی رو هم دونست.
مرسی افروز
خیلی خوب بود این کامنتت
منم صبح وقتی دراطاقمو باز میکنم بعد از اینکه پرده ها رو کنار زدم پیچ رادیو رو می پیچونم و با آیت الکرسی رادیو جوان شروع میشه..پس تو هم گوش میدی؟ از این به بعد وقتی جوان ایرانی سلام رو به لهجه های مختلف شنیدی یاد من باش که منم دارم گوش میدم ! اینم یه جورشه دیگه..به قول افروز کافیه یه روز ده دقیقه دیرتر بیدار بشی...وقتایی که خواب می مونم و با آژانس میرم سرکار حس میکنم چقدر غریبه این شهر این ساعت با من!
جزیزه جان تولدت مبارک
صدای منم تو راهه...میادش
مرسی سمیرا
باید به فکر یه شبکه رادیویی دیگه باشم
راستی خیلی دلم می خواست می تونستم توی خاطره سازی قشنگت شرکت کنم اما بدجور سرما خوردم صدام در نمیاد که بخوام ضبطش کنم ولی بی صبرانه منتظر شنیدن صداهاتون هستم
آقا...
شما هر روز ما رو می بینی و یه سکه ۵۰ تومنی هم پرت نمی کنی برامون؟
واقعا که
خجالت بکش از خودت
عزیزم یه بار منو سوار کن واست یه روز متفاوت می سازم
خاک بر سر بی فرهنگ تون
این همه می گن ۹ شب آشغالا تونو بذارین بیرون
بی کلاس
بی تربیت
دبیرستانی بودم این فیلمو دیدم الان هم ندارمش متاسفانه تا دوباره ببینم ولی یادمه مورگان فریمن و جنیفر آنیستن هم توش بازی کرده بودن.البته اگه درست یادم مونده باشه هااااا.
تولده جزیره ی عزیز هم مبارک باشه.
این رفتگر محل ما مادرش یه زمانی زید بابا بزرگ من بوده
الان واسه همین شاکی شده
آقا ادب که نداری
فرهنگ شهرنشینی که نداری
چی بگم به خدا موندم ...
آقا شما که مامانت با بابابزرگش دوست بوده می شه بپرسی از مامانت که بابابزرگش هم همین همین طور خسیس بوده؟؟
گاهی زندگی انقدر یکنواخت و تکراری می شود که دلت هوای یک اتفاق می کند
حتی شده از نوع نه چندان خوب ...
سلام بابک جان . شادباشی و سربلند و همیشه خندون . اون هندونه هم نوش جونت . الهی گوشت بشه و بچسبه به ....شک نکنی ها .بچسبه به لپپات. ایام بکام
مرسی استاد
من هم فایلم رو فرستادم.اگر نرسیده بگید که دوباره بفرستم.
من اون فیلم رو شاید... ده بار دیدم
نه لطفا
اتفاق حتی نه چندان خوب دیگه نداشتیم
شما هم لطفا نداشته باشین
لطفا !!!