لایکا - سگ فضانورد

کلا از آدمهایی که خوشی زده است زیر دلشان و به این همه جرم و جنایت هر روزه که بر سر ابناء بشر فرو می آید چشم می بندند ٬ حقوق بشری را که هر روز توی کوچه و خیابان های خاورمیانه و آفریقا و آسیا زیر بار فقر و گرسنگی و ظلم و ستم و استبداد دارد له می شود فراموش می کنند و می روند می چسبند به چارتا جک و جانور بی زبان و انقدر حق یک گربه خیابانی یا سگ ولگرد را برای زنده بودن و ماندن از هزاران آدمی که جلوی چشم رسانه های  بی خیال دنیای ارتباطات جان می کنند پر رنگ تر می بینند و می دانند ٬ خوشم نمی آید اما داستان لایکا داستان متفاوتی است و هر وقت به سرنوشت غم انگیزش فکر می کنم بی اختیار دلم می گیرد .  

- 

 

-

لایکا یک ماده سگ خیابانی بود که در سال ۱۹۵۸ داشت توی خیابان های مسکو برای خودش ول می گشت بینوا و چه می دانست آن مامور سگ گیری که دارد با محبت به سمت او می آید چه سرنوشت شومی برای او رقم خواهد زد . شاید بگویید یک سگ نهایت ده دوازده سال عمر  

می کند و لایکا اگر فضانورد نمی شد و سوار سفینه اش نمی کردند تا به حال خودش که هیچ نوه و نتیجه اش هم هفت کفن پوسانده بودند . شاید بگویید لایکا شاید مرگ غم انگیزی داشته ولی در عوض نامش در جهان به عنوان اولین موجود زنده ای که پایش را به فضا نهاد ثبت شده است . افتخاری نصیبش شده و نامش شهرت و اعتباری کسب کرده که هیچ سگی در طول تاریخ نداشته و احتمالا نخواهد داشت . 

شاید بگویید برایش در میدان های مسکو مجسمه ساخته اند و عکسش را به نشانه یادبود روی تمبر ها زده اند .   

 -

- 

 

-

شاید بگویید هیچ کس نام هفت فضانوردی را که در حادثه انفجار فضا پیمای چلنجر در سال ۱۹۸۶ مردند و جزغاله شدند نمی داند ولی تمام مردم دنیا لایکا را می شناسند و از او نام می برند . 

- 

 

-

همه اینها قبول ٬ من هم تا حدودی موافقم که پیشرفت علم اولویت بیشتری دارد و واجب تر است از جان یک حیوان زبان بسته ٬ اما چه کنم ؟ وقتی به لحظه های آخر عمر لایکا فکر می کنم به آخرین له له زدن هایش در گرما و بی هوایی دلم می سوزد . 

من اصلا نه به خاطر لایکا بلکه از ماموریت او دلم می گیرد و غصه می خورم . 

فکر کنید موجودی زنده را بگذارید توی یک محفظه فلزی و بینوا را پرتاب کنید توی یک عالم ناشناخته بدون اینکه هیچ طرح و برنامه ای برای بازگرداندنش داشته باشید . 

تلخست انصافا ... آدم یاد خودش می افتد و کاری که خدا با آدمهایش می کند ٬ وقتهایی که بی خیال بندگانش می شود و فقط نگاهشان می کند و بس ... 

لایکا اولین موجود زنده ای بود که از جو زمین خارج شد . ماموریت او تحقیق در خصوص امکان زنده ماندن موجودات زنده در فضا بود و اولین قدم برای سفر انسان به فضا در بحبوحه سالهای جنگ سرد و کل کل کیهانی ابرقدرتهای آن دوران : آمریکا و شوروی 

به لایکا یک عالمه سیم و سنسور و فرستنده وصل کرده بودند تا به محض خروج او از جو زمین علائم حیاتی او را به زمین مخابره کند و قسمت تلخ ماجرا همین بود که هیچ برنامه دومی وجود نداشت . که مثلا نقشه ای برای برگرداندن سفینه بکشند و بعد یک عالمه خبرنگار و عکاس و بریزند سر لایکا و از او عکس بگیرند و نظرش را درمورد تجربه بیرون از زمین بودن بدانند . 

قرار نبود لایکا را با یک عالمه حلقه گل سوار بر لیموزین کنند و درحالیکه مردم برایش جیغ و هورا می کشند و برایش کف می زنند و روی سرش گل می ریزند توی خیابان های مسکو بچرخانند . 

پنج ساعت پس از پرتاب لایکا از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان علائم دریافتی از سفینه فضایی حامل لایکا نشان داد که دما به شدت بالا رفته و ناگهان هیچ سیگنالی از آن دریافت نشد ... 

+ منبع  

 ++ فایل های تازه رسیده : عادل - میثا - فرزانه - کودک فهیم  - سیمین - هیشکی