حاجی احرام دگر بند

گویند : شیخ ابو سعید ابوالخیر چند درهم اندوخته بود تا به زیارت کعبه رود .  

با کاروانی همراه شد و چون توانائی پرداخت برای مرکبی نداشت پیاده سفر کرده و خدمت دیگران می کرد . تا در منزلی فرود آمدند و شیخ برای جمع آوری هیزم به اطراف رفت در زیر درختی مرد ژنده پوشی با حالی پریشان دید . از احوال وی جویا شد و دریافت که از خجالت اهل و عیال در عدم کسب روزی به اینجا پناه آورده است و هفته ای است که خود و خانواده اش در گرسنگی بسر برده اند . چند درهم اندوخته خود را به وی داد و گفت برو .  

مرد بینوا گفت مرا رضایت نیست تو در سفر حج در حرج باشی تا من برای فرزندانم توشه ای ببرم. شیخ گفت حج من ، تو بودی و اگر هفت بار گرد تو طواف کنم به زانکه هفتاد بار زیارت آن بنا کنم. 

و همچنین در حکایت است که : 

سلطان العارفین بایزید بسطامی در جوانی ، پیاده سفر حج می کرد .

در راه ، مهمان پیری شد . پیر پرسید :

« یا ابایزید ! قصد کجا داری »

گفت : « قصد حج »

پیر پرسید :  « زاد راه ، چه همراه داری ؟ »

بایزید پاسخ داد : « دویست دینار »

پیر گفت : « آن دویست دینار به من بده و هفت بار بر گِردم طواف کن ! که تا کعبه را بنا کرده اند خدا در آن پای نگذاشته و تا این دل را آفریده اند ، خدا از آن بیرون نرفته است »

+ کعبه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود     حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست  

تا وقتی آدم خودش واقعه عظیمی مثل حج را تجربه نکرده باشد نمی تواند برای دیگرانی که محتملا سلایق و علایق و اعتقادات متفاوتی دارند  نسخه بپیچد .

تلقی من از سفر حج ٬ واقعه ای است که باید انسان را دچار تحول کند . 

که متاسفانه این تحول را در (( این قوم به حج رفته )) نمی بینیم یا موقتی و کوتاه مدت است . 

الغرض ٬ مامان ناهید ٬ آبجی نرگس و آقا رادین دیشب ساعت ۲:۰۰ راهی سفر حج شدند . 

مامان ناهید گفت : سلامش را به همه برسانم و طلب حلالیت و بخشش کنم . 

امیدوارم تعطیلات خوبی پیش رو داشته باشد ...