توالت فرنگی

دو سه سال پیش بود که یکی از گزارشگران بخش خبری  بیست و خورده ای رفته بود پیش دو تا مخترع نخبه کشور و داشت با آنها مصاحبه می کرد .  

از ظاهر و قیافه و سر و وضع و ریش آقایان نخبه مشخص بود چطوری نخبه شده اند .

جالب اینجا بود که نه صحبتی از اختراع این دو جوان شد و نه توضیحی در مورد کاربرد اختراعشان ارائه دادند و اصلا سوال نشد که این اختراع شما چه شکلی است و چکار می کند و به چه دردی می خورد  و فقط به این نکته اکتفا شد که این دو جوان نخبه هستند و بس ... 

در مورد انرژی هسته ای و استکبار جهانی و لزوم پایین آوردن فک همه تحریم کنندگان صحبت کردند و در مورد استعدادهای عجیب و غریب جوانان ایرانی که اگر اراده کنند هر غیر ممکنی ممکن خواهد شد . 

گزارشگر عزیز برنامه یک سوال جالب هم از جوانان نخبه پرسید و جالب تر از آن جواب جوان نخبه بود به سوال ایشان ...  

آقای گزارشگر پرسید که آقای جوان نخبه ! شما که انقدر نخبه و مخ هستی و همچین چیز خفنی رو اختراع کردی که دشمنان نظام با اون همه امکانات و پول آرزو دارند همچین چیزی رو اختراع کنند ولی نمیتونن ... خب چرا تا حالا فرار مغزها نشدی تو ؟ یعنی بهت پیشنهاد نکردن که بری اونور آب برای اونا چیزهای خفن اختراع کنی ؟ 

جوان نخبه هم گفت : این چه حرفیه داداش ؟ بارها از غرب پیشنهاداتی به بنده شده است ( به شیوه عین الله باقر زاده بخوانید ) ولی من نرفتم . دلایل مختلفی داره ...  

شک نداشتم که الان بحث عرق میهنی و خون و رگ و ریشه پیش میاد ولی آقای نخبه ریشو در عین ناباوری فرمودند :  

اولین دلیلش توالته ...

گزارشگر که چشمش گشاد شده بود از تعجب پرسید : توالت ؟ آخه چیرا ؟ 

جوان نخبه هم گفت : من با توالت فرنگی راحت نیستم . 

راستش اون موقع که بخش خبری بیست و خورده ای داشت این مصاحبه رو نشون می داد من وبلاگ نداشتم شاید هم داشتم ولی جرات نداشتم . به هر حال بعد از دو سه سال من این هدیه ناقابل رو تقدیم می کنم به اون جوان نخبه ریشوی کشورمون تا بهونه ای نداشته باشه و ایشالا زودتر تشریف ببرند خارج ...