من ... آقا صادق ... نخل های مردابی

اسمش آقا صادق نیست اما من دوست دارم آقا صادق صدایش کنم . 

صادق از آن اسمهاییست که حس خوبی به آدم می دهد .  

فکر می کنم یک سالی باشد که استخدام شده 

مسئول فضای سبز شرکت است و بیست و چند سالی سن دارد . 

لباس کارش همان لباس کار مکانیک های ماست اما  نه روغن موتور رویش شتک زده و نه بوی گازوئیل می دهد . لباس کار آقا صادق همیشه بوی گِل و گُل می دهد . 

کم حرف است و کاری 

صبح ها ساعت هشت وقتی انگشت می زنیم و وارد شرکت می شویم یک بیلچه کوچک توی دستش گرفته و با گل ها ور می رود . عصرها هم با چمن زن ،فضای سبز را سامان می دهد و بوی چمن تازه اصلاح شده به مشام می رسد .  

در طول روز هم که گاهی برای کار یا هوا خوری می روم توی حیاط ،می بینم نشسته است زیر سایه درخت سنجد و زیر رنگین کمان فواره ها با گل هایی که خیس عرق شده اند درد و دل  

می کند .  

روزهای سرد زمستان ولی تقریبا بیکار است .  

صبح ها که می روم ناهارم را بگذارم توی یخچال ،کنار اجاق نشسته و خودش را گرم می کند .  

با لهجه شیرینش سلام می کند و من هم صبح به خیر می گویم . 

آقا صادق بسیار کم حرف است و حقیقتا تا به حال حتی یک جمله با هم حرف نزده بودیم . 

بسیار خجالتی و مودب است . همیشه از گوشه ها راه می رود  و  حواسش انگار به هیچکس و هیچ جا نیست . یک عالمی دارد برای خودش سوای عالم ما آدمها انگار ... 

شنبه بعد از ظهر بود به گمانم  

گلاب به رویتان خواستیم برویم دست به آب که تمامی اشغال بودند . دوباره برگشتم که بروم پشت میزم که پشت در شیشه ای  سالن دیدمش . 

نشسته بود کنار گلدان بزرگ سنگی و داشت حین کار زیر لب چیزی می گفت . نمی دانم داشت با خودش حرف می زد یا داشت آواز می خواند و یا شاید هم با گلها صحبت می کرد . 

جلو رفتم و خسته نباشید گفتم . با خجالت سری تکان داد . 

گلهای سبز و قد بلند گلدان سنگی چند وقتی بود که زرد و خشک شده بودند .

آقا صادق با قیچی باغبانی تمامشان را هرس کرده بود .  

پرسیدم : اسم این گلها چیه ؟ 

گفت : نخل مردابی  

گفتم : چرا خشک شدن پس ؟ 

گفت : عمرشون تموم شده آقا ... اینا گلهای یکساله اند . 

پرسیدم : یعنی سال دیگه دوباره سبز میشن ؟ 

گفت : تا سال دیگه معلوم نیست ما اینجا باشیم آقا ... 

منظورش اوضاع قمر در عقرب شرکت بود  که هر ماه یک تعداد از نیروها را تعدیل می کنند . 

لبخندی زدم  و گفتم : راست میگی آقا صادق . سال دیگه معلوم نیست ما هم باشیم .  

برگشتم توی سالن  ببینم دستشویی ها خالی شده اند یا نه  

آقا صادق هم هاج و واج با تعجب نگاهم می کرد . 

آخه می دانید ؟ اسمش که آقا صادق نیست اما من دوست دارم آقا صادق صدایش کنم .